top of page

XXX #ficmeow CH-12

  • peariex
  • Feb 18, 2017
  • 1 min read

"ร้อน"

เจ้าอ้วนยังคงบ่นพึมพำว่าร้อนในขณะที่มือไม้ของผู้ชายร่างสูงตรงหน้าซุกซนเป็นปลาหมึกกับบั้นเอวอวบ เซฮุนกดบีบราวกับชอบสัมผัสมือของตัวเองจมหายไปกับก้อนเนื้อเหลว

ราคะของเซฮุนถูกจุดประกายอย่างง่ายดายเมื่อมองเห็นเหงื่อไคลของเจ้าอ้วนไหลผ่านซอกคอขาวเนียน หัวไหล่ที่เคยมีรอยขบดูดจากคราวก่อนเริ่มจางหายไปแต่มันก็กลับมาแดงใหม่เพราะว่าเซฮุนฝังรอยซ้ำอีกรอบ

"อื้อ" เจ้าร่างเล็กร้องออกมาด้วยความเจ็บแต่กลับไม่ร้องขอให้เซฮุนหยุด

หยุดการกระทำทั้งหมดที่เกิดขึ้น เซฮุนสบตาคู่สวยที่หวานเยิ้มด้วยพิษเหล้าพลางยกนิ้วปาดก้อนน้ำตาเล็กให้พ้นจากดวงหน้า

ใบหน้าสวยของเจ้าอ้วนไม่ควรถูกแต่งแต้มด้วยรอยน้ำตาเลยสักนิด

ราวกับมีประกายเพลิงดึงดูดราคะในตัวเซฮุนให้เข้าไปหยอกล้อในกองเพลิง ริมฝีปากหนาเคลื่อนตัวไปใกล้ริมฝีปากเล็ก ค่อย ๆ แตะอย่างเชื่องช้าเพื่อทำให้เจ้าอ้วนเคยชินกับสัมผัสแปลกประหลาดที่จะเกิดขึ้น

มือปลาหมึกซุกซนที่บีบเค้นบั้นเอวของเจ้าอ้วนอย่างสนุกมืออยู่เมื่อครู่เปลี่ยนมาแกะกระดุมเสื้อของเจ้าอ้วนอย่างเชื่องช้าและยังคงไม่หยุดสร้างความคุ้นเคยให้กับริมฝีปากสีเชอรี่

จนเสื้อตัวโคร่งหลุดพ้นหัวไหล่ขาวเนียนทั้งสองข้าง สายตาคมของร่างสูงจับจ้องไปทุกอณูของร่างกายแมวตัวอวบ มันขาวราวกับปุยนุ่นและนุ่มนิ่มติดปลายนิ้วเมื่อจิ้มลงไป

ใจกลางความรู้สึกประหลาดทั้งสองข้างเบ่งบานเป็นสีชมพูจนเซฮุนอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายลงคอ ร่างสูงเพิ่มแรงบดจูบให้กับริมฝีปากสีเชอรี่จนร่างเล็กได้แต่อื้ออึงออกมาในความไม่ชำนาญ

"อื้อ" อากาศบริสุทธิ์ในโพรงปากเล็กกลายเป็นเซฮุนที่มีอำนาจครอบครองมันแต่เพียงผู้เดียว จาบจ้วงเอาความหอมหวานมาเป็นของตัวเองราวกับเด็กน้อยขี้หวง

ละออกจากริมฝีปากสีเชอรี่แล้วกดจูบไม่ว่าจะเป็นคางเล็ก ๆ หรือซอกคอขาวเนียนจนเกิดรอยแดงเพิ่ม เขารู้ดีว่านี่มันแปลกเกินไปที่ใครจะรับได้ถ้าหากมีใครสักคนในครอบครัวของเรารู้หรือแม้กระทั่งพี่สาวของตัวเอง

เซฮุนไม่ได้เป็นเกย์แต่เพียงคนที่เขาชอบคือเด็กผู้ชายอายุสิบแปดแถมเป็นแมวที่กลายร่างมาเป็นคนด้วยซ้ำ ถึงกระนั้นเซฮุนก็ไม่สนใจอะไรแล้วเพราะเขาต่างหากคือคนที่รู้สึก

จ้องมองเจ้าอ้วนเชิงขออนุญาตลิ้มเลียยอดอกสีชมพูสวย ร่างเล็กตรงหน้าก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร

เซฮุนรู้ว่าไม่ควรรุนแรงกับแมวฝึกหัดในการถูกรุกล้ำยอดอกของตัวเอง แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะแอบฝังเขี้ยวแหลม ๆ ไว้ให้เกิดรอย

"อ๊ะ เจ็บ"

"..."

"อ-อือ" เสียงครางอันแผ่วเบาปลุกราคะและอารมณ์กำหนัดของชายวัยครึ่งห้าสิบได้เป็นอย่างดี มือหนายกขึ้นมาสะกิดเม็ดเยลลี่สีสวยจนมันตั้งยอดแข็งเหมือนวิปปิ้งครีม

"อ่า"

มือซนของเซฮุนเกี่ยวแพนตี้ตัวน้อยที่ห่อหุ่มเจ้าดุ๊กดิ๊กน้อยเอาไว้จนพ้นทาง เหวี่ยงมันไปตกอยู่ตรงไหนไม่มีใครสนใจอีกต่อไป

นิ้วหนาแตะตรงปลายดุ๊กดิ๊กที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยคาราเมลสีนม เมื่อแตะลงไปถี่ ๆ มันสั่นจนเซฮุนต้องแอบหัวเราะในลำคอ

"อะ-อ่า"

"ฮุงจะทำให้หายร้อนเองนะ" มือหนากอบกุมส่วนร้อนอันเล็กของเจ้าอ้วนแล้วรูดรั้งอย่างเบามือ

"อ๊ะ"

เจ้าอ้วนกระสันจนเผลอกัดปากตัวเองจนมันแดงช้ำ เซฮุนพรมจูบลงไปซ้ำ ๆ ตรงยอดอกสีหวานที่แข็งเป็นตุ่มไตไปพร้อม ๆ กับมือที่รั้งรูดส่วนนั้นจนมันแข็งตัวแล้วเหมือนกัน

"ถ้าถึงแล้วก็ปล่อยออกมาเลย อย่าเก็บไว้นะ"

เพิ่มแรงเสียจนร่างเล็กแทบจะหลอมละลายคาไหล่กว้างสี่สิบเก้าเซนติเมตรของมนุ้ด ไม่นานนักร่างเล็กก็แตะถึงฝั่งฝันพร้อมกับน้ำคาราเมลสีนมที่พุ่งจนเลอะเสื้อของเซฮุน

ร่างสูงกดจูบกับริมฝีปากอีกครั้งก่อนจะสวมเสื้อกลับให้เจ้าอ้วน

"น่ารักที่สุดเลย"

จุ๊บ

--------------------------------------------

กลับไปอ่านในเด็กดีต่อน้า เริ้บ

http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1453124&chapter=13

อย่าลืมคอมเมนต์ สกรีมฉากขโมยกินเยลลี่ในแท็กฟิค #ficmeow เนอะ


 
 
 

Comments


SOPHIE'S
COOKING TIPS

#1 

I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me.

 

#2

I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me.

 

#3

I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me.

© 2023 by Salt & Pepper. Proudly created with Wix.com

bottom of page